Wednesday, March 24, 2010

Ένα κλικ μακριά

Ένα κλικ μακριά,
τα χρόνια που ήσουν παιδί και έπαιζες με τους φίλους σου
τον πόλεμο που είχατε δει στην τηλεόραση το προηγούμενο βράδυ,
με τη διαφορά πως τότε, είχες δεύτερη ζωή και την ασφάλεια του... "δεν πάει".
Ένα κλικ μακριά,
η τάξη σου στο δημοτικό σχολείο, στο γυμνάσιο, στο λύκειο, στη σχολή.
Ένα κλικ μακριά,
η κιθάρα που δανείστηκες από μια οικογενειακή φίλη για να μάθεις,
να παίζεις, το τραγούδι σου που ηχογράφησες πρώτη φορά
και που κάποια στιγμή σκέφτηκες πως είναι συνηθισμένο
... επειδή απλά το είχες ακούσει άπειρες φορές.
Ένα κλικ μακριά,
ότι αγάπησες αν αγάπησες, ότι μίσησες αν μίσησες.
Ένα κλικ μακριά,
πρόσωπα, στεγνές υπάρξεις,
φωτογραφίες σε ένα βιβλίο που κάθε λεπτό οι σελίδες του γίνονται
όλο και περισσότερες, όλο και πιο λευκές.
Και όλα αυτά...ένα κλικ μακριά.

1 comment:

Anonymous said...

¨Ενα κλικ μακριά...απ' όσα ένιωθα, ένα κλικ μακριά...απ' όσα ήθελα!...Με προβλημάτισες, με ταξίδεψες στα παλιά...για μια στιγμή χάθηκα στις σκέψεις μου!Απλά υπέροχο!